Kapper

Alles liep op rolletjes. Tot de avond voor het trouwen van onze dochter. Een klein naaiklusje duurde langer dan verwacht waardoor ik pas om drie uur ’s nachts in bed lag.

Terwijl ik de volgende ochtend met wallen onder de ogen in de stoel bij de kapper zat, ontdekte mijn jongste dochter in de stoel naast mij dat er een vetvlek op haar nieuwe jurk zat. ‘Geen probleem,’ klonk het opgewekt, ‘ik pak even een badjas voor je en dan wassen wij dat vlekje eruit terwijl we jullie haar doen.’

De kapster zag ook dat mijn ogen er niet al te florissant uitzagen en vroeg aan een medewerkster of ze dat even wilde bijwerken. Zo gezegd, zo gedaan. ‘Ach jee,’ zei ik even later, ‘nu zie ik dat ik ook niet toegekomen ben aan mijn nagels.’ Een mooi nagellakje werd tevoorschijn gehaald en terwijl de föhn raasde, droogden ook mijn gelakte nagels.

Ik raakte steeds meer onder de indruk van de service van de kapsters. Toen ons haar met een laatste spray haarlak als finishing touch werd bestoven, dacht ik stilletjes, ‘Als het om rouwen of trouwen gaat, hebben we veel gemeen in onze werkwijze: dienstverlenend, op de achtergrond en goed aanvoelen wat er nodig is.’

Tegen de tijd dat we afrekenden was de jurk dankzij de zomerse temperatuur alweer droog. M’n dochter en ik stapten opgetogen de kapsalon uit, klaar om het trouwfeest tegemoet te treden. Gekapt, gelakt en onberispelijk gekleed.

© Petra van Eldik – Neleman