Column | Ruzie

De dag voor hij stierf

was zij boos op hem

Het was zo oneerlijk

wat hij had gezegd

 

Zij wilde met hem praten,

maar hij wilde niet

Haar man deed ook een poging,

maar hij gaf niet thuis

 

Ontmoedigd gingen ze naar bed,

hopend dat de nieuwe dag

inzicht en herstel bracht;

dat er tijd zou zijn

 

De nieuwe dag kwam

heel anders dan gehoopt

Terwijl het brood geroosterd werd,

klonk de telefoon

 

De hulp had hem gevonden,

roerloos liggend in zijn bed

Geschrokken, zittend naast hem,

vonden tranen stil hun weg

 

De dag dat hij stierf,

hield zij van hem,

smolt de boosheid als boter

en verlangde zij naar ruzie

 

© Petra van Eldik – Neleman

Terug naar overzicht

Laatste nieuws